tworzyw sztucznych
Encyklopedia PWN
przedmiot (zespół przedmiotów) albo materiał chroniące produkt przed ubytkiem (spowodowanym niszczeniem, np. przez insekty, gryzonie, deszcz), kradzieżą oraz zmianą jego jakości w czasie transportu, przechowywania, eksponowania lub stosowania przez użytkownika.
jedna z podstawowych — oprócz wytłaczania — metod wytwarzania wyrobów z tworzyw sztucznych;
zbiór elementów drukujących przeznaczony do przenoszenia farby drukowej na podłoże drukowe (papier, tkaninę, folię z tworzyw sztucznych lub metalową i in.) różnymi metodami drukowania.
metoda drukowania wypukłego stosująca elastyczne formy drukowe z gumy lub tworzyw sztucznych (elastomerów).
element strukturalny wykonany z materiału tkankowego (auto-, homo-, heterogenicznego) lub biomateriału (metal, ceramika, tworzywo węglowe, tworzywo sztuczne) umieszczony w organizmie w celu uzupełnienia lub zastąpienia tkanek narządu (albo jego części) lub spełniania (wspomagania) ich funkcji, także urządzenie zastępcze umieszczane wewnątrz ciała (np. serce sztuczne, defibrylator, rozrusznik serca, układ hydrauliczny z zastawką do drenowania płynu mózgowo-rdzeniowego w wodogłowiu).
